ბიუროკრატის ტიპი, რომელიც დღემდე შესაძლებელია შეგვხვდეს ამა თუ იმ ორგანიზაციაში და გამოირჩევა იმით, რომ ტრადიციული ბიუროკრატიის ნიშნებს ატარებს. მისთვის დამახასიათებელია ადამიანურ რესურსებზე ყურადღების გამახვილების ნაცვლად, სტრუქტურის გამართულ მუშაობაზე აქცენტირება. ის მკაცრად იერარქიული სტრუქტურის მატარებელია და აქცენტს შედეგების ნაცვლად მისი ფუნქცინირების პროცედურებსა და პროცესზე უფრო მეტად ახდენს. ამ პირობებში ორგანიზაციის თანამშომლები გადაწყვეტილების მიღების პროცესში ჩართულნი არ არიან და არც ინიციატივის გამოთქმის შესაძლებლობა აქვთ. ამიტომ, გადაწყეტილებები, რომლებიც წინასწარ გაწერილი წესებისა და შაბლონების დაცვით არის მიღებული, ხშირად ზედაპირული, ნაკლებად განხილული და მოკლევადიან პერსპექტივებზე ორიენტირენული გახლავთ. ბიუროკრატიის აღნიშნული ტიპი ასოცირდება ზანტ, დუნე და მომხმარებელზე ნაკლებად ორიენტირებულ ბიუროკრატიასთან, რომელიც პრობლემების გადაწყვეტის ნაცვლად, თავად ქმნის დამატებით ბიუროკრატიულ ბარიერებს. 

*** 

გამოყენებული ლიტერატურა: 

Shafritz, J. M. (2004). The dictionary of public policy and administration. Boulder, Colo: Westview Press